All posts by entosektos

Για την Νάντια Λιότσε

Δημοσιεύουμε αποσπάσματα κειμένου των Τορινέζων Προλετάριων για την Κόκκινη Διεθνή Αλληλεγγύη και της Συλλογικότητας Ενάντια στην Καταστολή για την Κόκκινη Διεθνή Αλληλεγγύη, που στάλθηκε από την Κόκκινη Βοήθεια (Ιταλίας).

Για την Νάντια Λιότσε, φυλακισμένο μέλος των Ερυθρών Ταξιαρχιών-Μαχόμενο Κομμουνιστικό Κόμμα με ποινή ισόβιας κάθειρξης, γράψαμε στο τεύχος Νο1 (Δεκ. 2017).

Η συντρόφισα δικαζόταν στις 24 Νοέμβρη 2017 εξαιτίας των διαμαρτυριών της ενάντια στους περιοριστικούς όρους του ιταλικού “τρομονόμου” 41bis. Η αντίσταση και η πολιτική και ιδεολογική δύναμη, εδώ και χρόνια, της Νάντια όπως και των συντρόφων της Ρομπέρτο Μοράντι και Μάρκο Μετζασάλμα (που υπόκεινται στο ίδιο καθεστώς σαν μέλη των Ε.Τ.-Μ.Κ.Κ.) έχουν βρει υποστήριξη στους κόλπους του ανταγωνιστικού κινήματος. Πρόκειται για μια μακροχρόνια υποστήριξη, που συνεχίστηκε με τη συμμετοχή συντρόφων/σών, από την Ιβρέα έως το Παλέρμο, την ημέρα της δίκης, στις 24 Νοέμβρη, στο δικαστήριο της Ακουίλα και μπροστά στις φυλακές.

Η λυσσασμένη επίθεση του κράτους ενάντια στους συντρόφους/σες με στόχο να τους απομονώσει στα “κελιά – τάφους”, επεκτείνεται και στους αλληλέγγυους. Τον Φλεβάρη και Μάρτη 2018 απαγγέλθηκαν κατηγορίες σε 31 αλληλέγγυους, σε σύνολο 80 αλληλέγγυων, που συμμετείχαν σε συγκέντρωση στη διάρκεια της δίκης. Η κατηγορία ήταν συμμετοχή σε “μη αδειοδοτημένη διαδήλωση”. Πρόκειται, φανερά, για άλλη μία προσπάθεια εκφοβισμού των κινητοποιήσεων, ενόψει της επόμενης δίκης που θα γίνει στις 4 Μάη 2018.

*Συνεχίζουμε να δυναμώνουμε αυτόν τον αγώνα και την αλληλεγγύη. Να κοντράρουμε την καταστολή στην πιο προχωρημένη μορφή της, επειδή τροφοδοτεί με φόβο .

*Να κάνουμε αυτόν τον αγώνα μια ευκαιρία ενότητας και ενιαίου μετώπου, διαδίδοντάς τον παντού όπου παρεμβαίνουμε. Σήμερα είναι προφανής η άσκηση βίας ενάντια σε κάθε αγωνιζόμενο και ιδιαίτερα στον μετανάστη προλετάριο. Οι φασιστο-ρατσιστικές ομάδες είναι βοηθητικές της αστυνομίας και των θεσμών.

*Να οργανωθούμε ενιαίο-μετωπικά ενάντια στην ένταση της καταστολής και της στρατικοποίησης, διότι είναι μία ζωτική συνθήκη για την ίδια την ανάπτυξη των αγώνων και την επιβίωση πολλών προλετάριων και στρατευμένων συντρόφων.

– 41 bis= ΒΑΣΑΝΙΣΜΟΣ! Ενάντια στον 41 bis!

– Να υπερασπιστούμε τους φυλακισμένους της ταξικής πάλης

– Να προωθήσουμε την ταξική και στρατευμένη αλληλεγγύη

– Ενότητα στους αγώνες- Ενότητα ενάντια στην καταστολή

Σχετικά με το κυνήγι αναρχικών στη Ρωσία

 

Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφάλειας (FSB) στη Ρωσία μηχανορραφεί εδώ και καιρό ένα μαζικό πογκρόμ εναντίον αναρχικών και αντιφασιστών. Ο καθόλου ευφάνταστος τίτλος “Δίκτυο” (Set /Network) επινοήθηκε ώστε να συνδεθούν ως μέλη ανύπαρκτης τρομοκρατικής οργάνωσης μια σειρά ατόμων, των οποίων η πολιτική ταυτότητα κρίνεται από το ρωσικό κράτος ως επικίνδυνη. Στο στόχαστρο της ποινικής καταστολής βρίσκονται αναρχικοί και αντιφασίστες. Απάγονται από τους μπάτσους, βασανίζονται, εξαναγκάζονται να υπογράψουν ομολογίες και φυλακίζονται. Το χρονικό έχει ως εξής:

Στην πόλη Πενζ

Egor Zorin. Εξαφανίζεται στις 17 με 18 Οκτώβρη του ‘17. Βασανίζεται και εξαναγκάζεται ομολογεί. Σήμερα βρίσκεται υπό καθεστώς κατ’ οίκον περιορισμού.

Ilya Shakursky. Απάγεται στις 19/10/17, κατά την έξοδό του από λεωφορείο. Στο αυτοκίνητό του φυτεύονται δύο χειροβομβίδες και ένα πιστόλι. Βασανίζεται με ηλεκτροσόκ και εξαναγκάζεται σε ομολογία. Σήμερα βρίσκεται προφυλακισμένος.

Vasily Kuksov. Απάγεται στις 19/ 10/ 17. Ξυλοκοπήθηκε άγρια, όμως ως τώρα δεν έχει δώσει κατάθεση. Στο παραβιασμένο αυτοκίνητό του φυτεύτηκαν όπλα. Βρίσκεται σε καθεστώς προφυλάκισης.

Dmitry Pchelintsev. Συλαμβάνεται στις 27/10/17, βασανίζεται άγρια και αναγκάζεται να “ομολογήσει”. Κατηγορείται ως οργανωτής του “Δικτύου”. Αν και αρχικά έκανε επίσημη αναφορά για τα βασανιστήρια που υπέστη, αργότερα την απέσυρρε, γεγονός που αυξάνει τις υποψίες για περαιτέρω βασανιστήρια εις βάρος του. Βρίσκεται σε καθεστώς προφυλάκισης.

Andrey Chernov. Συλαμβάνεται στις αρχές του Νοέμβρη 2017. Βασανίζεται και “ομολογεί”. Βρίσκεται σε καθεστώς προφυλάκισης.

Στην Α. Πετρούπολη

Arman Sagynbayev. Συλαμβάνεται στις αρχές του Νοέμβρη 2017. Η κατάσταση υγείας του ήταν πολύ άσχημη. Άλλοι κρατούμενοι ανέφεραν ότι βασανίστηκε. Βρίσκεται σε καθεστώς προφυλάκισης.

Victor Filinkov. Απάγεται στις 23/01/18 από το αεροδρόμιο Pulkovo. Μεταφέρεται στο δάσος και βασανίστηκε με ηλεκτροσόκ. Αρχικά ομολόγησε αλλά τώρα επιθυμεί να αποσύρει την κατάθεσή του. Ο Victor, υπήκοος Καζακστάν, βρίσκεται σε καθεστώς προφυλάκισης.

Igor Shishkin. Απάγεται στις 25/01/18 και εμφανίζεται δύο μέρες αργότερα κατηγορούμενος σε δίκη στην οποία απαγορεύθηκε οποιαδήποτε πρόσβαση σε κοινό. Βασανίστηκε και ομολόγησε.

Ilya Kapustin. Απάγεται στις 25/01/18 από κουκουλοφόρους στο δρόμο προς το σπίτι του. Ανέφερε ότι βασανίστηκε. Σήμερα είναι ελεύθερος.

Στην πόλη Τσελιάμπινσκ

Dmitry Tsibukovsky, Dmitry Semenov και Maxim Analov. Συλλαμβάνονται στις 19/02/18 και κατηγορούνται για “χουλιγκανισμό” (άρθρο 231, μέρος 1 του ποινικού κώδικα) για την ανάρτηση πανό στις 14/02/18 στα γραφεία της FSB σε ένδειξη αλληλεγγύης στους συλληφθέντες της προηγούμενη περιόδου. Έγιναν έρευνες στα σπίτια τους και απειλήθηκαν με βασανιστήρια. Αφέθηκαν ελεύθεροι.

Αυτή η σταυροφορία ενάντια σε αναρχικούς και αντιφασίστες δεν είναι η πρώτη. Θυμίζει μάλιστα πολύ την υπόθεση “Antifa-RASH” του 2011, λίγο πριν τους χειμερινούς ολυμπιακούς αγώνες και αμέσως μετά τις τότε προεδρικές εκλογές στη Ρωσία, οπότε και συνελήφθησαν επτά άτομα ως υποκινητές επικείμενης ένοπλης εξέγερσης. Μάλιστα, οι αρχές τότε είχαν κατασκευάσει διάφορα ενοχοποιητικά στοιχεία, όπως κάρτες-μέλους της “οργάνωσης” που ήταν όμως γεμάτες ορθογραφικά λάθη.

Τέτοιου είδους μεθοδεύσεις έχουμε δει και στην Ιταλία με τη δίκη Marini στα μέσα του ‘90 αλλά και αργότερα στη Γαλλία με την υπόθεση “Taranc 9” το 2008-2009. Σε όμοιες μεθοδεύσεις στηρίχθηκε και η μαζική δίωξη αναρχικών στην Ισπανία, στα τέλη του 2014 – αρχές ‘15, με τις επιχειρήσεις Pandora και Piñata αλλά και στην Τσεχία, τον Απρίλη του 2015, με την επιχείριση Fenix.

Δεν είναι, λοιπόν, ζήτημα “εθνικής στρατηγικής” και ούτε θα πρέπει να προσεγγίζεται ως τέτοιο. Και τούτο γίνεται απόλυτα κατανοητό, αν θυμηθούμε τα λόγια του κομισάριου της συνεδρίασης του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, η οποία εξασφάλισε τότε τη δεύτερη υποψηφιότητα Μπους στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ. Τότε, λοιπόν, ειπώθηκε προς τους δημοσιογράφους ότι ο πραγματικός κίνδυνος δεν προέρχεται από τους κομμουνιστές, ούτε καν από τους τζιχαντιστές μουσουλμάνους. Αλλά από βίαιους αναρχικούς.

Ε.Π.

Valtonyc και Pablo Hasel (Φεβρουάριος 2018, Ισπανία)

Ο ράπερ Valtonyc καταδικάστηκε σε 3 χρονιά και 6 μήνες από το ανώτατο δικαστήριο της Ισπανίας χωρίς αναστολή, με την κατηγορία πως υποστηρίζει τρομοκρατικές οργανώσεις όπως η ETA και η GRAPO.

Ο Valtonyc διωκόταν για το περιεχόμενο των στίχων του και τις αναρτήσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έχοντας εκφράσει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο την εναντίωσή του στον νέο αντιτρομοκρατικό νόμο της Ισπανίας, καθώς και συνολικά στο πολιτικό σκηνικό.

Την ημέρα της φυλάκισής του έγιναν συγκεντρώσεις αλληλεγγύης με παράλληλες δράσεις ενάντια στην κρατική καταστολή και την υπεράσπιση της ελευθερίας της έκφρασης, οι οποίες έχουν αρχίσει να γίνονται αρκετό καιρό.

Ο ράπερ Pablo Hasel καταδικάστηκε σε 2 χρόνια φυλάκισης, με τις ίδιες κατηγορίες (για το περιεχόμενο των στίχων και του δημόσιου λόγου του). Τέσσερα χρόνια μετά την πρώτη του καταδίκη, ξαναμπαίνει στις φυλακές μαζί με πρόστιμο 20.000 ευρώ.

Οι καταδίκες αυτές δεν είναι “μεμονωμένα περιστατικά”, αλλά μία πολιτική κατεύθυνση της εξουσίας, που οπλίζεται απέναντι σε όσους μπορούν να αντισταθούν, με όποιο τρόπο μπορούν, στην φασιστικοποίηση και τον ολοκληρωτισμό που προσπαθούν να επιβάλουν οι κρατιστές.

demis

“Μόνο ένα είναι χειρότερο απ’ το να θυμάσαι πως κάποτε ήσουν ελεύθερος, κι αυτό είναι το να ‘χεις ξεχάσει πως κάποτε ήσουν ελεύθερος”

Ο Λέοναρντ Πελτιέ, Ινδιάνος Τσιπέγουα Σιου, έχει συμπληρώσει 42 χρόνια στη φυλακή, καταδικασμένος δύο φορές ισόβια για δύο φόνους εκ προμελέτης, τους οποίους δεν έκανε ποτέ… Είναι ο μακροβιότερος πολιτικός κρατούμενος.

Στις 11 Μαρτίου του 1973 οι ηγέτες της φυλής των Ογκλάλα Λακότα Σιου της Νότιας Ντακότα, ακολουθώντας την “επιθετική πολιτική για την κατάκτηση των δικαιωμάτων τους”, που από το 1968 έχει θέσει το “Αμερικανικό Ινδιάνικο Κίνημα” (ΑΙΜ), ανακηρύσσουν την ανεξαρτησία της φυλής τους από τις ΗΠΑ. Την πράξη αυτή τη συνοδεύουν με την εκλογή προσωρινής κυβέρνησης με έδρα το Πληγωμένο Γόνατο, περιοχή που το 1890 σφαγιάστηκαν και δολοφονήθηκαν χιλιάδες άοπλοι Σιού.

Για άλλη μια φορά η απάντηση ήταν ακαριαία και “αποτελεσματική”. Ο αμερικανικός στρατός με το FBI εισβάλλουν στους καταυλισμούς των Ινδιάνων, “θερίζοντας” παιδιά, γυναίκες, άντρες στο διάβα τους. Όσοι από τους αγωνιστές καταφέρνουν να επιζήσουν, συλλαμβάνονται και φυλακίζονται. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ αναμένει και πάλι μια καλή αφορμή για να πνίξει εν τη γενέσει αυτή την προσπάθεια ανεξαρτησίας, καθώς τα σπλάχνα των “Μαύρων Λόφων”, που είναι η περιοχή των Ινδιάνων Σιου, κρύβουν πολύτιμους θησαυρούς, όπως κοιτάσματα ουρανίου και χρυσού.

Από το 1972 έως το 1975, που αρχίζουν οι προσπάθειες εξόρυξης του ουρανίου, περισσότερα από 60 μέλη του ΑΙΜ δολοφονούνται.

Στις 26 Ιουνίου 1975 δύο πράκτορες του FBI εισέρχονται στον καταυλισμό του Πάιν Ριτζ. Ξαφνικά ακούγονται πυροβολισμοί. Κανείς δε γνωρίζει ποιος πυροβόλησε πρώτος ποιον. Όμως οι δύο πράκτορες και ένας Ινδιάνος είναι νεκροί.

Τέσσερις Ινδιάνοι καταζητούνται, δύο από αυτούς συλλαμβάνονται, αλλά το δικαστήριο της Νότιας Ντακότα τους αθωώνει, κρίνοντας τους φόνους “ως μη γενόμενους εκ προμελέτης και βρισκόμενοι σε νόμιμη άμυνα”, αφού οι πράκτορες του FBI παραβίαζαν τα όρια του καταυλισμού, αλλά και τη δικαιοδοσία τους ευρισκόμενοι στο Πάιν Ριτζ. Λίγους μήνες μετά αποσύρονται οι κατηγορίες και για τον τρίτο καταζητούμενο. Αντίθετα, ο Πελτιέ εξακολουθεί να καταζητείται, αφού πρώτα έχει φωτογραφηθεί ως ένα από τα στελέχη του κινήματος του ΑΙΜ. Οι φόβοι για μία πιθανά στημένη δίκη κάνουν τον Πελτιέ να διαφύγει στον Καναδά.

Μετά τον εντοπισμό του η αμερικανική κυβέρνηση ζητά την έκδοσή του, προκειμένου να δικαστεί. Τελικά ο Πελτιέ εκδίδεται για να προσαχθεί σε δίκη από τις καναδικές στις αμερικανικές αρχές στις 18 Δεκεμβρίου του 1976. Αποτέλεσμα η καταδίκη του δις ισόβια, στις 20 Μαρτίου του 1977.

Οι κάλυκες που παρουσιάστηκαν στη δίκη δεν ταίριαζαν στον τύπο του όπλου που είχε στην κατοχή του ο Πελτιέ. Μετά την ψήφιση νόμου, που επέτρεπε την πρόσβαση στις πληροφορίες των μυστικών υπηρεσιών, αποκαλύφθηκε ένα υλικό με έγγραφα 12.000 σελίδων, που ποτέ δεν είχε εμφανιστεί στη δίκη και αποδεικνύεται ότι όλα τα στοιχεία που είχαν προσκομιστεί ήταν πλαστά.

Στο μεταξύ, το FBI έχει αποδεχτεί την κατασκευασμένη θεωρία και έχει παραδεχτεί δημοσίως ότι δε γνωρίζει ποιος ευθύνεται για τους φόνους. Ωστόσο, όσον αφορά την αναψηλάφηση της δίκης, δεν μπορεί, όπως δηλώνουν οι αξιωματούχοι του, “η υπηρεσία να περάσει μία τέτοια διαδικασία που θα βλάψει ακόμα περισσότερο το κύρος της”!

Στις 6 Φεβρουαρίου 2018 ο Λεόναρντ Πελτιέ απευθύνεται δημόσια με ένα γράμμα από τη φυλακή που, μεταξύ άλλων, αναφέρει:

Είμαι συγκλονισμένος, γιατί σήμερα μπαίνω στο 43ο έτος φυλάκισης. Τα τελευταία χρόνια είχα τόσες ελπίδες να μπορέσω να βγω και να γυρίσω με την οικογένειά μου στη Βόρεια Ντακότα. Και όμως, είμαι εδώ, το 2018 εξακολουθώ στα 73 μου χρόνια να αγωνίζομαι για την ελευθερία μου.

Δεν ήρθα στη φυλακή για να γίνω πολιτικός κρατούμενος. Εντάχθηκα στην αντίσταση της φυλής μου από την ηλικία των εννέα ετών.

[…] Ήμουν πολεμιστής από την ηλικία των εννέα ετών. Στα 73 μου ακόμα αισθάνομαι πολεμιστής. Βρίσκομαι εδώ πολύ καιρό. Χρειάζομαι την βοήθειά σας. Χρειάζομαι σήμερα την υποστήριξή σας. Μια μέρα φυλακής ακόμα για μένα είναι μια ολόκληρη ζωή αυτών που βρίσκονται έξω από δω, γιατί είμαι απομονωμένος από τον κόσμο.

Στο πνεύμα του Τρελού Αλόγου

Λεόναρντ Πελτιέ

Γ.Α.

Yarl’s Wood: “προσωρινή” κράτηση και αέναη κερδοφορία

Στο Ηνωμένο Βασίλειο λειτουργούν συνολικά 11 “κέντρα προσωρινής κράτησης” μεταναστών, 7 εκ των οποίων διαχειρίζονται από ιδιωτικές εταιρείες. Σε ένα από αυτά, και συγκεκριμένα στο Yarl’s Wood, στην περιοχή Berdfordshire, κρατούνται περίπου 400 άτομα, κυρίως γυναίκες και παιδιά. Από τις 12/02/18, και για ένα μήνα, 120 γυναίκες πραγματοποίησαν απεργία πείνας, καταγγέλλοντας την άδικη φυλάκισή τους και τις συνθήκες κράτησής τους. Η απεργία έληξε με τις απεργούς είτε να απελαύνονται από τη χώρα, είτε να αποφυλακίζονται.

Αν και η απεργία πείνας τελείωσε, οι διαδηλώσεις και οι κινητοποιήσεις συνεχίζονται σε όλη τη χώρα με αίτημα το κλείσιμο όλων των στρατοπέδων ομηρίας όπως το Yarl’s Wood. Αξίζει να θυμηθούμε ότι διάφορες δράσεις αλληλεγγύης έχουν αντιμετωπισθεί με ποινική καταστολή τα τελευταία χρόνια, όπως αυτή των 15 αλληλέγγυων, που προσπάθησαν να παρεμποδίσουν την απογείωση αεροσκάφους με σκοπό να μπλοκάρουν απελάσεις στις 28/03/17. Η δίκη τους ξεκίνησε στις 18/03/18 με τους αλληλέγγυους/ες να αντιμετωπίζουν βαρύτατες κατηγορίες για τη δράση τους, η οποία βαπτίστηκε τρομοκρατική.

Σε φυλακές όπως το Yarl’s Wood κρατούνται επ’ αόριστον αιτούντες άσυλο, θύματα βασανιστηρίων και βιασμού (κι εδώ ας σημειώσουμε ότι ένα από τα αιτήματα των απεργών ήταν η αναγνώριση του βιασμού ως βασανιστήριο), θύματα εμπορίας ανθρώπων και παιδιά μεταναστών που έχουν μεγαλώσει στο Η.Β. Το 70% των ανθρώπων αυτών τελικά αφήνονται ελεύθεροι, ενώ υπάρχουν πολλές περιπτώσεις ατόμων που υπόκεινται σε αυτή τη βάναυση διαδικασία δυο και τρεις φορές, χωρίς να γνωρίζουν πότε θα τους απαγάγουν ξανά οι αρχές.

Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι κάποιοι κερδίζουν πολλά. Όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των κρατούμενων σε αυτά τα κολλαστήρια, τόσο μεγαλύτερο το μπάτζετ για εταιρείες όπως η Serco, η G4S, η Mittie και η Geo. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι τα τέσσερα τελευταία χρόνια, η συνολική δημόσια δαπάνη για τα “κέντρα προσωρινής κράτησης” ξεπέρασε τα 500 εκατομμύρια λίρες στο Η.Β., με το μεγαλύτερο μέρος να κατευθύνεται στις ιδιωτικές εταιρείες, ενώ 16 εκατομμύρια σε αποζημιώσεις προς πρώην κρατούμενους.

Ας θυμηθούμε, επίσης, ότι η φυλακή Yarl’s Wood αποτελεί τόπο κερδοφορίας για τη Serco από το 2007. Το τρέχον 8ετές συμβόλαιο, που “τρέχει” από το 2014 και ανέρχεται στα 70 εκατομμύρια λίρες, ανανεώθηκε παρά το τερατώδες σκάνδαλο υπερκοστολογήσεων ύψους 68,5 εκατομμυρίων λιρών για τις υπηρεσίες ηλεκτρονικής επιτήρησης (βραχιολάκια) για λογαριασμό του Υπ. Δικαιοσύνης, διαπιστωμένο, μάλιστα, πριν τη σύναψη του εν λόγω συμβολαίου. Στο ίδιο “πάρτυ” συμμετείχε και η οικεία σε εμάς G4S, η οποία είναι ο τρίτος μεγαλύτερος εργοδότης ιδιωτικού τομέα παγκοσμίως και ο πρώτος στην αφρικανική ήπειρο.

Ο αγώνας ενάντια στο κράτος και τους ιδιωτικούς του εταίρους συνεχίζεται με διαδηλώσεις, παραστάσεις διαμαρτυρίας και δράσεις αλληλεγγύης σε όλη τη χώρα. Στις δράσεις αυτές πρωτοστατούν άτομα που έχουν πέσει στο παρελθόν θύματα απαγωγής από την αστυνομία και αναγκάστηκαν να περάσουν από μερικούς μήνες έως δύο χρόνια της ζωής τους στα κέντρα κερδοφορίας εταιρειών όπως το Yalr’s Wood.

Ε.Π.