Την Παρασκευή 25 Μαΐου ξεκινάει ακόμη μία δίκη στην δικαστική αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού εναντίον αναρχικών και κοινωνικών κρατούμενων, η δίκη των «ληστών του Διστόμου». Με βάση τη ληστεία στην Εθνική του Διστόμου Βοιωτίας, ξετυλίγεται ένα πογκρόμ διώξεων. Αρχικά, διώκονται οι Γ. Πετρακάκος, Σπ. Χρυστοδούλου και ο Σπ. Δραβίλας (ο οποίος αυτοκτόνησε για να μην πέσει στα χέρια των διωκτών του), ενώ όσο περνά ο καιρός οι κατηγορίες φορτώνονται με τη «μαγειρική» της «αντιτρομοκρατικής» και των δικαστών σε κοινωνικό, φιλικό και συγγενικό περιβάλλον, αλλά και σε όποιον αναρχικό καταζητούμενο συλλαμβάνεται τη διετία 2014-2016.

Το δημιούργημα των αστυνομο-δικαστικών μηχανισμών, το οποίο διαπράττει όλες τις ανεξιχνίαστες ληστείες από το 2006 στην Ελλάδα, προσχώρησε και στην Ε.Ο. Επαναστατικός Αγώνας το 2012.

Έτσι, ξεκινά μία δίκη στηριζόμενη στον τρομονόμο, την ποινικοποίηση προσωπικών, κοινωνικών και οικογενειακών σχέσεων και το περιβόητο DNA, στην οποία κατηγορούμενοι/ες είναι οι: Γιώργος Πετρακάκος, Σπύρος Χριστοδούλου, Μαρία Θεοφίλου, ο αναρχικός Γρηγόρης Τσιρώνης και το μέλος του Ε.Α. Νίκος Μαζιώτης (για κάθε ανεξιχνίαστη ληστεία τράπεζας από το 2006 και για την απόπειρα απαγωγής γνωστού εφοπλιστή). Οι αναρχικοί Παναγιώτης Ασπιώτης, Μάριος Σεϊσιδής, Κώστας Σακκάς, καθώς και δυο οικογενειακοί φίλοι του Πετρακάκου.

Από τα παραπάνω κατανοούμε τις προθέσεις του κράτους ενάντια στον εσωτερικό εχθρό. Το κατασκεύασμα αυτό, προσπαθεί να τεκμηριώσει τον συσχετισμό υποθέσεων ληστειών τραπεζών και προσώπων που κατηγορούνται σε αυτές με την δράση του Επαναστατικού Αγώνα. Αυτές οι νέες αλχημείες, στόχο έχουν να μεθοδεύσουν ένα στρεβλό θεώρημα, ότι αναρχικοί – «ποινικοί» αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, είναι μια προσπάθεια απονοηματοδότησης του πολιτικού χαρακτήρα των ένοπλων επαναστατικών οργανώσεων, της πρακτικής της απαλλοτρίωσης τραπεζών, καθώς επίσης και μια προσπάθεια παράτασης της δικαστικής ομηρίας και της φυσικής αιχμαλωσίας των πολιτικών κρατουμένων και όχι μόνο κάτω από τον «αντιτρομοκρατικό» νόμο 187Α.

Απέναντι σε αυτές τις προσδοκίες του κράτους να στήσουμε αναχώματα όσον αφορά τη μόνιμη ομηρία των συντρόφων μας και των ανθρώπων που στέκονται με αξιοπρέπεια ενάντια στο αδηφάγο σύστημα, αλλά και να μην αφήσουμε κανένα μπάτσο και δικαστή να αποπολιτικοποιήσει τον αγώνα όλων μας προς την ανατροπή κράτους και κεφαλαίου.

Καλούμε την Παρασκευή, 25 Μαΐου στις 9πμ

συγκέντρωση αλληλεγγύης στις φυλακές Κορυδαλλού

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΥ

ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

ΕΝΤΟΣ – ΕΚΤΟΣ

Ομάδα αντιπληροφόρησης και αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους

Ανακοινώσεις της ομάδας - Δράσεις - Παρεμβάσεις, Αφίσες

Αλληλεγγύη στον Αναρχικό Μάριο Σεϊσίδη

May 22, 2018 entosektos Leave a comment

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΜΑΡΙΟ ΣΕΪΣΙΔΗ

Η υπόθεση ξεκινάει στις 16 Γενάρη του 2006 όπου πραγματοποιείται ένοπλη ληστεία σε παράρτημα της Εθνικής Τράπεζας στο κέντρο της Αθήνας, στην οποία συλλαμβάνεται τραυματισμένος βαριά ο αναρχικός Γιάννης Δημητράκης από τις αστυνομικές δυνάμεις. Εκείνη την περίοδο, οι διωκτικές αρχές σε συνεργασία με τα καθεστωτικά μέσα ξεκινούν ένα παιχνίδι κατασκευής εντυπώσεων περί ύπαρξης «ληστών με τα μαύρα», για διασυνδέσεις με ένοπλες οργανώσεις και για ύπαρξη ενός «επαναστατικού ταμείου». Το κράτος εφαρμόζει την «αντιτρομοκρατική» πολιτική, μία στρατηγική καταστολής με στόχο την εξουδετέρωση του εσωτερικού εχθρού. Ασκούν διώξεις με τις διατάξεις του άρθρου 187 περί εγκληματικής οργάνωσης, προσπαθούν να προωθήσουν ένα προφίλ για τους διωκόμενους αγωνιστές ως κάτι ξεκομμένο από το κίνημα. Η στοχοποίηση γύρω από το περιβάλλον (φιλικό και πολιτικό) του τραυματισμένου συντρόφου είχε φανεί από τις πρώτες μέρες της υπόθεσης. Ένας από αυτούς που θα κατηγορήσουν για την ληστεία στην Σόλωνος και για 6 ακόμη ληστείες στο κέντρο της Αθήνας, που έγιναν την περίοδο 2002-2006, είναι ο αναρχικός Μάριος Σεϊσίδης. Βγαίνουν εντάλματα σύλληψης για τους Σίμο Σεϊσίδη, Μάριο Σεϊσίδη και Γρηγόρη Τσιρώνη, οι οποίοι επιλέγουν τον δρόμο της φυγοδικίας. Το 2009 οι 3 καταζητούμενοι σύντροφοι επικηρύσσονται με το ποσό των 600.000 ευρώ.

Ο Γιάννης Δημητράκης, που είχε παραδεχθεί τη συμμετοχή του στη ληστεία της Ε.Τ.Ε στη Σόλωνος, καταδικάστηκε στο εφετείο σε ποινή 12,5 ετών κάθειρξης.

Τον Μάη του 2010 συλλαμβάνεται ο Σίμος Σεϊσίδης, με βαρύ τραύμα που καταλήγει στον ακρωτηριασμό του κάτω δεξιού του άκρου. Στην δίκη που ακολούθησε αθωώθηκε για την υπόθεση της απαλλοτρίωσης της Εθνικής τράπεζας στη Σόλωνος. Αργότερα, τον Μάη του 2015 σε επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής συλλαμβάνεται ο Γρηγόρης Τσιρώνης και ο Σπύρος Χριστοδούλου, ενώ ο Σπύρος Δραβίλας αυτοκτονεί προκειμένου να μην πέσει στα χέρια των μπάτσων. Επίσης, και ο σύντροφος Γρηγόρης Τσιρώνης αθωώθηκε για την ίδια υπόθεση.

Στις 4 Αυγούστου του 2016, μετά από 11 χρόνια φυγοδικίας, ο Μάριος Σεϊσίδης συλλαμβάνεται μαζί με τον Κώστα Σακκά σε μπλόκο της αστυνομίας στην Σπάρτη μετά από καταδίωξη και πυροβολισμούς από τους μπάτσους χωρίς οι σύντροφοι να φέρουν όπλα ή να προβάλλουν αντίσταση. Αργότερα, η αντιτρομοκρατική θα τους βασανίσει προκειμένου να τους αποσπάσει βίαια δείγμα DNA.

Την Τετάρτη 6 Ιουνίου θα ξεκινήσει το εφετείο του συντρόφου Μάριου Σεϊσίδη, όπου πρωτόδικα είχε καταδικαστεί στην εξοντωτική ποινή των 36 χρόνων κάθειρξη για την ληστεία στην Εθνική Τράπεζα στη Σόλωνος το 2006 και τη συναυτουργία σε 3 απόπειρες ανθρωποκτονίες (του φρουρού της τράπεζας και δύο μπάτσων).

Συμμετέχουμε και καλούμε στις κινήσεις αλληλεγγύης που έχει καλέσει η «συνέλευση Αλληλεγγύης στον Μάριο Σεϊσίδη»:

Μοτοπορεία – Παρασκευή 25 Μαΐου από την πλατεία Εξαρχείων στις 6μμ

Πορεία Αλληλεγγύης – Τρίτη 5 Ιουνίου πλατεία Μοναστηράκι στις 6μμ

Συγκέντρωση στο Εφετείο (Λουκάρεως) – Τετάρτη 6 Ιουνίου στις 9πμ

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΛΗΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ

Εντός – Εκτός

Ανακοινώσεις της ομάδας - Δράσεις - Παρεμβάσεις, Τρομονόμος (187Α)

Συγκέντρωση – Πορεία ενάντια στη συνάντηση της EUROJUST

May 10, 2018 entosektos Leave a comment

Συμμετέχουμε και στηρίζουμε το κάλεσμα της «Πρωτοβουλίας συντρόφων/ισσών από συνελεύσεις αλληλεγγύης» για Συγκέντρωση και Πορεία ενάντια στη συνάντηση της EUROJUST.

Ακολουθεί το κείμενο της «Πρωτοβουλίας»:

Συγκέντρωση – Πορεία ενάντια στη συνάντηση της EUROJUST

Την Πέμπτη 10 Μαΐου στο Δημαρχείο του Χολαργού πραγματοποιείται «ενημερωτική συνάντηση της EUROJUST», όπου σύμφωνα με το πρόγραμμα κατά την έναρξη θα απευθύνουν χαιρετισμό οι κάτωθι «εξέχουσες προσωπικότητες»:
ο υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής,
ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου Βασίλης Πέππας,
η γενική εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου,
ο γενικός γραμματέας του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη Τζανέτος Φιλιππάκος,
ο πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Εισαγγελέων Gerhard Jarosh,
ο πρόεδρος της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδας Ελευθέριος Μιχαηλίδης.

Το πλούσιο βιογραφικό που διαθέτει ο καθένας από τους παραπάνω δεν θα μπορούσε να μας αφήσει αδιάφορους.

Τόσο οι πολιτικοί προϊστάμενοι όσο και οι δικαστικοί που συμμετέχουν στην εν λόγω συνάντηση, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό, βρίσκονται στην αιχμή της επίθεσης του κράτους απέναντι στον εσωτερικό εχθρό και έχουν αποδείξει ότι δεν διστάζουν να υπερβούν οποιαδήποτε εναπομείναντα προσχήματα του δικού τους «νομικού πολιτισμού», να κουρελιάσουν τις όποιες δικονομικές αρχές έχουν οι ίδιοι θεσπίσει, προκειμένου να υλοποιήσουν αυτή την επίθεση. Κύριο όπλο της κατασταλτικής αυτής πολιτικής αποτελεί η «αντιτρομοκρατική» νομοθεσία.

Συγκέντρωση την Πέμπτη 10 Μαΐου στις 17:30 στο σταθμό μετρό Χολαργός και Πορεία προς το δημαρχείο

Αγώνας ενάντια στον τρομονόμο
Λευτεριά στους πολιτικούς κρατούμενους

Πρωτοβουλία συντρόφων/ισσών από συνελεύσεις αλληλεγγύης

Το κείμενο που μοιράστηκε ήταν το εξής:

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΥΣ ΤΗΣ

Αυτή τη στιγμή στις ελληνικές φυλακές βρίσκονται δεκάδες πολιτικοί κρατούμενοι που συμμετείχαν ή κατηγορήθηκαν για συμμετοχή σε ένοπλες επαναστατικές οργανώσεις καθώς και άλλες πρακτικές του αναρχικού αγώνα, και έχουν καταδικαστεί σε εκατοντάδες χρόνια φυλάκισης βάσει της “αντιτρομοκρατικής” νομοθεσίας, που αποτελεί το κύριο όπλο της κατασταλτικής πολιτικής του κράτους.

Οι “αντιτρομοκρατικοί” νόμοι και οι “έκτακτες νομοθεσίες” συνοδεύουν πάντα τις προσπάθειες ευρύτερων αλλαγών που απαιτούν “κρατική πυγμή”.

Η κατασταλτική πολιτική του κράτους είναι ανάλογη με το εύρος των αντικοινωνικών – αντιλαϊκών αλλαγών που αυτό επιχειρεί να επιβάλλει στην κοινωνία σε συνδυασμό πάντα με την ένταση των αντιστάσεων που εναντιώνονται σ’ αυτές τις αλλαγές. Ειδικά την τελευταία δεκαετία οι μνημονιακές πολιτικές συνοδεύονται από μια κλιμακούμενη καταστολή ανεξάρτητα από τον εκάστοτε πολιτικό διαχειριστή. Στην αιχμή αυτής της επίθεσης βρίσκεται η αντιτρομοκρατική νομοθεσία η οποία παρέχει το πλαίσιο για την αναβάθμιση της ποινικής καταστολής απέναντι σε ένα σύνολο πολιτικών επιλογών, που υπερβαίνουν ή τείνουν να υπερβούν τα όρια της αστικής νομιμότητας και αμφισβητούν ευθέως και έμπρακτα την παντοδυναμία του κράτους.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι Σκουριές στην Χαλκιδική όπου αρχικά επιχειρήθηκε να διωχθούν με τον «αντιτρομοκρατικό» νόμο 21 άτομα όπου εμπλέκονται στην υπόθεση του εμπρησμού του εργοταξίου των Σκουριών και τελικά διώκονται, με βάση τον «δίδυμο» αδερφό του τρομονόμου, περί εγκληματικής οργάνωσης.

Οι Σκουριές στη Χαλκιδική βίωσαν μια κατάσταση εξαίρεσης, με την εφαρμογή ενός νέου πειραματικού κατασταλτικού μοντέλου . Μια ολόκληρη περιοχή, τουλάχιστον 5.000 άνθρωποι, μπήκε σε κατασταλτική καραντίνα. Οι νυχτερινές εισβολές σε σπίτια, οι συνεχείς τηλεφωνικές παρακολουθήσεις (400 “επίσημες” άρσεις τηλεφωνικού απορρήτου), οι μαζικές λήψεις DNA σε συνδυασμό με την καθαρή ποινικοποίηση ενός κοινωνικού κινήματος μέσω της ταύτισής του με μια φανταστική «εγκληματική» οργάνωση, έφτασε στο σημείο οι εμπλεκόμενοι σε δικογραφίες να είναι περίπου 450 κάτοικοι.

Με αυτούς τους νόμους περί «τρομοκρατικής» οργάνωσης (187Α) και περί «εγκληματικής» οργάνωσης (187) αυστηροποιούνται οι ποινές για μια σειρά από επιμέρους πράξεις, καταργούνται τα μεικτά ορκωτά δικαστήρια, οι δίκες διεκπεραιώνονται από ειδικές συνθέσεις δικαστών σε ειδικές αίθουσες, και γενικά δημιουργείται ένα νομικό καθεστώς εξαίρεσης. Ειδικότερα στον 187Α υπάρχει και η φρονηματική δίωξη, καθώς τιμωρούνται πράξεις που οι δράστες σκόπευαν να διαπράξουν, η προτροπή σε τέτοιας μορφής ενέργειες και ο εγκωμιασμός τους. Έχουμε την εν ψυχρώ αποδοχή από τις αρχές ότι υπάρχει μια κατηγορία κατηγορουμένων που αντιμετωπίζεται με ειδικό τρόπο, διότι αυτό εξυπηρετεί το «γενικό συμφέρον», δηλαδή την «πάταξη της τρομοκρατίας».

Ο δικαστικός κατασταλτικός μηχανισμός του κράτους τα τελευταία χρόνια έχει περάσει σε μια αναβαθμισμένη επίθεση με στόχο ο εσωτερικός εχθρός, και πιο ειδικά οι αιχμάλωτοι αυτού του πολέμου, να χτυπηθούν με όλα τα μέσα. Ζητούμενο είναι η αντιμετώπιση κάθε μορφής αντίστασης και ο εκφοβισμός όσων έχουν επιλέξει να βρίσκονται σε συνεχή ρήξη με την εξουσία.

Έτσι είδαμε στην 2η δίκη του Επαναστατικού Αγώνα να καταδικάζεται ο σύντροφος Μαζιώτης σε ισόβια κάθειρξη για την έκρηξη στην Τράπεζα της Ελλάδας.

Επίσης, να διώκονται συγγενείς μελών της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς για την απόπειρα απόδρασης.

Δίωξη με βάση τις συντροφικές-φιλικές σχέσεις είδαμε και στην υπόθεση της Ηριάννας και του Περικλή.

Στο πρόσωπο του συντρόφου Μ. Σεϊσίδη, οι αστυνομοδικαστικοί μηχανισμοί μεθόδευσαν και πήραν μία σαδιστική ρεβάνς για τα 11 χρόνια φυγοδικίας του. Η ποινή των 36 ετών κάθειρξης για τη ληστεία στην εθνική τράπεζα στη Σόλωνος το 2006 αποτελεί πράξη εκδίκησης και εκφοβισμού.

Ακόμη, να διώκονται εκ νέου 5 αναρχικοί όπως και κατηγορούμενοι για ληστείες τραπεζών, όπου με νομικίστικες αλχημείες επιδιώκουν να ενώσουν διαφορετικές υποθέσεις και να τους καταδικάσουν σαν μέλη του Ε.Α.

Αντίστοιχα, το εφετείο που αφορούσε μια σειρά επιλογών του αναρχικού αγώνα και βρίσκονταν κατηγορούμενοι 5 σύντροφοι, επικύρωσε την πρωτόδικη απόφαση καταδικάζοντάς τους 4 από αυτούς ως “ατομικούς τρομοκράτες” σε μια προσπάθεια να διευρυνθεί το πεδίο εφαρμογής του αντιτρομοκρατικού νόμου.

Ο Δημήτρης Κουφοντίνας είναι αιχμάλωτος στα κελιά της δημοκρατίας γιατί επέλεξε να στρατευτεί στον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση με όλα τα μέσα. Γι’ αυτό το λόγο βρίσκεται σε ένα συνεχές καθεστώς εξαίρεσης και «ειδικών» συνθηκών κράτησης. Σήμερα για άλλη μια φορά η χορήγηση της άδειας που δικαιούται και είχε κατακτήσει με τον αγώνα του σε προηγούμενο διάστημα, τίθεται εκ νέου σε αμφισβήτηση μετά τις συντονισμένες αντιδράσεις πολιτικών, δικαστικών, μπάτσων, ΜΜΕ και φυσικά της κυβέρνησης των ΗΠΑ.

Τέλος, η «αντιτρομοκρατική» μέσω του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αγγελή άσκησε αναίρεση στην αθωωτική απόφαση του εφετείου Αθηνών που αφορούσε τον Τάσο Θεοφίλου θέλοντας έτσι να ανακτήσει το πληγωμένο γόητρό της και να “αποκαταστήσει” την χρήση του DNA στις υποθέσεις που χειρίζεται.

Οι συντρόφισσες και οι σύντροφοι που είναι αιχμάλωτοι του κράτους είναι μέρος του δικού μας αγώνα και είναι κομμάτι από εμάς.

ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ

ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΙΧΗ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ

Αναρχικοί – Αναρχικές

Ανακοινώσεις της ομάδας - Δράσεις - Παρεμβάσεις

Ο Τάσος Θεοφίλου ξανά στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής

April 27, 2018 entosektos Leave a comment

Ο Ιωάννης Αγγελής, πρόσφατα προαχθείς στη θέση αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, θέλοντας μάλλον να πει “ένα μεγάλο ευχαριστώ” στην αντιτρομοκρατική υπηρεσία και “να βγάλει λάδι” τα στελέχη με τα οποία συνεργαζόταν τα προηγούμενα χρόνια από τη θέση του “εποπτεύοντος εισαγγελέα της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας”, έρχεται να θέσει σε καθεστώς ομηρείας τον Τάσο Θεοφίλου, αφού στις 28 Μάρτη αιτήθηκε να αναιρεθεί η αθωωτική απόφαση που εξέδωσε το Α’ Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών.

Στις 11 Μάη 2018, η ολομέλεια του Αρείου Πάγου καλείται να αποφασίσει εάν τηρήθηκαν οι προβλεπόμενες δικονομικές διαδικασίες στη δίκη που αθώωσε τον Τ. Θεοφίλου. Μια δίκη που συσπείρωσε ένα ευρύ κίνημα αλληλεγγύης και ανέδειξε τις κυνικές μηχανορραφίες της αντιτρομοκρατικής, φυσικά ήταν δύσκολο να τη χωνέψουν. Το κράτος θέλει να διατηρηθεί “το ελεύθερο” στις αυθαίρετες διώξεις αναρχικών με βάση το άρθρο 187Α, αλλά και να συνεχιστεί η ερμηνεία της βιολογίας με ευφάνταστο τρόπο, ώστε τα δείγματα DNA να χρησιμοποιούνται καταχρηστικά ως μοναδικό στοιχείο απόδειξης ενοχής. Όλα αυτά για να μπορεί να διώκει όσους αγωνιζόμενους ανθρώπους χρειαστεί, έως ότου επικρατήσει ολοκληρωτικά ο φόβος

Εάν γίνει δεκτό το αίτημα του Ι. Αγγελή από τη νέα του υπηρεσία, τον Άρειο Πάγο, ο Τ. Θεοφίλου θα απαχθεί ξανά από την αστυνομία και θα μπει φυλακή έως ότου ολοκληρωθεί μια τρίτη δίκη, αφού η προηγούμενη φαίνεται να θεωρείται από κάποιους πρόβλημα για τα μελλοντικά πλάνα πολιτικών διώξεων της αντιτρομοκρατικής, τα οποία φανερώνονται ως όλο και πιο επιθετικά.

Πρόσφατα, η πρωτάκουστη στη χώρα “ατομική τρομοκρατία” ήρθε ως γλωσσικός εμπλουτισμός να διευρύνει την ερμηνεία του άρθρου 187Α του ποινικού κώδικα από τα δικαστήρια, ώστε να μπορεί η αντιτρομοκρατική να διώκει “κατά μόνας” τους αναρχικούς ως “τρομοκράτες”, δίχως να χρειάζεται απόδειξη συμμετοχής σε κάποια οργάνωση. Επίσης, η υπόθεση “Ληστές Διστόμου”, στην οποία διώκονται σύντροφοι, αλλά και συγγενικά τους και άλλα πρόσωπα, από υπόθεση ληστείας έχει μετατραπεί σε υπόθεση “τρομοκρατίας” με κατηγορίες για συμμετοχή στον ΕΑ. Η δε υπόθεση της Ηριάννας και του Περικλή δείχνει ότι, όπως και σε άλλες περιπτώσεις, ποινικοποιούνται οι φιλικές και προσωπικές σχέσεις.

Ας θυμηθούμε ότι ο Τ. Θεοφίλου συνελήφθη τον Αύγουστο του 2012. Τα μίντια τότε, με περίσσιο ζήλο φρόντισαν να σκιαγραφήσουν το προφίλ του κατά παραγγελία της αντιτρομοκρατικής: “αναρχικός – τρομοκράτης – δολοφόνος”. Έμεινε πέντε χρόνια φυλακισμένος γιατί το θέλησε η αντιτρομοκρατική, μιας και τα νομικά σενάρια επέτρεψαν και συνεχίζουν να επιτρέπουν στο κύκλωμά της να διώκει όσους εκτιμώνται ως απειλητικοί για την κρατική εξουσία. Με την αθώωση του συντρόφου πέρυσι το καλοκαίρι, το κίνημα αλληλεγγύης νίκησε. Τώρα, πρέπει να πολεμήσει εκ νέου, ώστε να μαζέψουν μια για πάντα τα ξερά τους από πάνω του αλλά και να εμπεδώσουν την ήττα τους.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΤΑΣΟ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, 5 Μαΐου – 1μμ Θησείο

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, 5 Μαΐου – 8μμ πλατεία Πρωτομαγιάς

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, 11 Μαΐου – 9πμ Άρειος Πάγος

ΕΝΤΟΣ – ΕΚΤΟΣ

ομάδα αντιπληροφόρησης και αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους

Απόψεις

Λόγια σταράτα

April 18, 2018 entosektos Leave a comment

Όσες κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει, ο νους μας είναι αληταριό που όλο θα δραπετεύει. Σαν αερικό θα ζήσω, σαν αερικό

(“Αερικό”,στίχοι Θαν. Παπακωνσταντίνου)

1. Βραχιολάκια δεν φοράνε μόνο στις φυλακές, αλλά και στην… Amazon!

Η εταιρεία λιανικού διαδικτυακού εμπορίου Αmazon (του πλουσιότερου ανθρώπου στον κόσμο, Τζεφ Μπέζος, με αξία επιχείρησης 121.3 δισ. $), επιχείρησε στην Ιταλία να βάλει “βραχιολάκια” επιτήρησης κι ελέγχου στους εργαζόμενούς της “για να υποστηρίξει τους εργαζόμενους στη διάρκεια του ωραρίου τους και για να καταστήσει πιο εύκολες και αποτελεσματικές τις διαδικασίες της εργασίας τους”. Κι ενώ η ιταλική Κρατική Αρχή για την Προστασία των Προσωπικών Δεδομένων προσπαθεί να κρατήσει τα προσχήματα (περί μη αποδεκτής ενέργειας), το ιταλικό Υπουργείο Εργασίας αφήνει το παραθυράκι ανοιχτό…: “τα βραχιολάκια αυτά δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν, αν δεν υπάρξει σαφής συναίνεση των συνδικάτων”. Η απόφαση, λοιπόν, στα χέρια των πουλημένων γραφειοκρατών συνδικαλιστών!

Έτσι, λοιπόν, παρουσιάζεται από τα αφεντικά, με σύγχρονη γλώσσα, η αύξηση της παραγωγικότητας των εργαζόμενων, δίνοντάς τους, μάλιστα, στην περίπτωση της Amazon κι εντολή με μικρή δόνηση σε περίπτωση που κινούνται σε λαθεμένη κατεύθυνση στο χώρο δουλειάς.

Το δυστοπικό αυτό πείραμα, βέβαια, έχει δοκιμαστεί εδώ και καιρό, παγκόσμια, σε καταδικασμένους/ες ή φυλακισμένους/ες σε περιπτώσεις χορήγησης αδειών από τη φυλακή, προσωρινής απόλυσης ή αναστολής εκτέλεσης ποινής με όρους. Στην Ελλάδα, ειδικώτερα, οι εκπαιδευτικές άδειες των κρατούμενων χορηγούνται μόνο με τη χρήση “βραχιολιού”, μία τάση που, απ’ ό,τι διαφαίνεται, θα επεκταθεί και σε όσους/ες καταδικάζονται με αναστολή ή σε όσους/ες θα παίρνουν κανονική άδεια.

Η χρήση “βραχιολιού”, όμως, έχει και ταξικό χαρακτήρα. Η εταιρεία G4S που το διαχειρίζεται πληρώνεται από τον/ην κρατούμενο/η 15€ την ημέρα, ή 450€ το μήνα, όσο δηλαδή ένας σημερινός μισθός. Ο/Η κρατούμενος/η είναι υποχρεωμένος/η να το φοράει και μέσα στη φυλακή (διότι, όπως ισχυρίζεται η εταιρεία, η προσθαφαίρεση του “βραχιολιού” απαιτεί ειδικευμένο τεχνικό κι, άρα, είναι ασύμφορη), με αποτέλεσμα να προκαλεί ανεπανόρθωτα παθολογικά προβλήματα στους/ις κρατούμενους/ες, λόγω της συνεχούς έκθεσης σε ηλεκτρομαγνητικό πεδίο.

Το αποτέλεσμα είναι ότι όσοι/ες δεν έχουν χρήματα, δεν θα μπορούν να το χρησιμοποιήσουν. Η αντιπρόταση, βέβαια, δεν είναι το “δωρεάν βραχιολάκι”. Το ζήτημα είναι αν αποδεχόμαστε στη φυλακή (όπως και στον εργασιακό τομέα) τη δυστοπική κατάσταση επιτήρησης κι ελέγχου, σε μία κοινωνία που προσπαθεί να καταγράφει τις κινήσεις μας, γνωρίζοντας ανά πάσα στιγμή που είμαστε και τι κάνουμε, με αντάλλαγμα “ανάσες ελευθερίας”. Mεγάλο και δύσκολο θέμα, που πρέπει, όμως, να ανοίξουμε…

2. Οι θάνατοι στις φυλακές (και στα Α.Τ.) δεν είναι “τυχαίοι”, είναι δολοφονίες των ανθρωποφυλάκων(και των μπάτσων)

5 θάνατοι σε 20 μέρες στις φυλακές και στα κρατητήρια αστυνομικών τμημάτων:

* 29 Γενάρη 2018. Ένας 29χρονος εξαρτημένος και οροθετικός, στο αποκαλούμενο “νοσοκομείο” των φυλακών Κορυδαλλού ‘Άγιος Παύλος’, βρέθηκε απαγχονισμένος, σε ειδικό χώρο απομόνωσης. Σε λίγες εβδομάδες αποφυλακιζόταν…

* 2 Φλεβάρη 2018. Ο Μαλτέζος Σώζος, 26 ετών, πέθανε από πρήξιμο-μόλυνση δοντιού στις φυλακές Λάρισας, μετά από μεταγωγή του από τις φυλακές Μαλανδρίνου, προκειμένου να εισαχθεί στο Νοσοκομείο Λάρισας. Δυστυχώς, δεν πρόλαβε…

* 5 Φλεβάρη 2018. Κρατούμενος, 33 ετών, κρεμάστηκε στις φυλακές Αλικαρνασσού Κρήτης.

* 11 Φλεβάρη 2018. Κρατούμενος, 58 χρονών, αυτοκτόνησε στο Α.Τ. Τρικάλων κόβοντας την καρωτίδα του.

* 16 Φλεβάρη 2018. Αυτοκτονία κρατούμενου στο Α.Τ. Κισσάμου Χανίων. Απαχγονίστηκε με κουβέρτα.

Είτε πρόκειται για ολιγωρία των δεσμοφυλάκων/μπάτσων, είτε πρόκειται για αυτοκτονίες λόγω των απάνθρωπων όρων κράτησης και της αδυναμίας των πιo “ευαίσθητων” κρατούμενων να δουν “φως στο τούνελ”, όλα αυτά δείχνουν το απαίσιο πρόσωπο του κρατικού μηχανισμού, που είναι ένας νομιμοποιημένος “κίλερ”. Σκοτώνει και, με μία ΕΔΕ, (αυτο)απαλάσσεται. Κι όλα αυτά δεν ισχύουν, βέβαια, για τους πλούσιους και επώνυμους κρατούμενους, που εύκολα μπορούν να πηγαίνουν στα νοσοκομεία ή που έχουν όλες τις ανέσεις στα κελιά τους, ώστε να καλοπερνάνε και να μην σκέφτονται την αυτοκτονία.

Αυτός ο σύγχρονος Μολώχ, που τρέφεται από τις σάρκες των κρατούμενων, δεν αναμορφώνεται, ούτε εξανθρωπίζεται. Ανατρέπεται.

3. 2η άδεια για τον Δημήτρη Κουφοντίνα

Με λιγότερο θόρυβο και επιθέσεις από τον δεξιό και ακρο-δεξιό πολιτικό και μιντιακό συρφετό πήρε ο Δημήτρης Κουφοντίνας τη 2η διήμερη άδειά του στις αρχές Φλεβάρη. Μια άδεια που δικαιούται στα 8 χρόνια και την παίρνει στα 16!

Ας το χωνέψουν καλά, ότι δεν είναι δυνατόν να ξαναδικάζεται ο Δημ. Κουφοντίνας, για 2η φορά, από τους “παθόντες” συγγενείς τραπεζιτών, εφοπλιστών, πολιτικών, στρατιωτικών, βασανιστών, κ.α., με αίτημα να μην πάρει ποτέ άδεια ή να μην βγει ποτέ από τη φυλακή.

Πίσω απ’ όλα αυτά, μάλλον, υπάρχει κάτι άλλο που δεν το ομολογούν: το φάντασμα του “φαρμακοχέρη” τούς φοβίζει ακόμα. Κι ας μην είναι το δικό του χέρι…

4. “Αποσυμφόρηση φυλακών”: καλά, πλάκα μας κάνουν;

Η μείωση του αριθμού των κρατούμενων λόγω απολύσεων από τις φυλακές (σύμφωνα με τους πρόσφατους πίνακες του Υπουργείου Δικαιοσύνης), πλασάρεται με το συνοδευτικό χαπάκι, ότι, δηλαδή, υπάρχει πολιτική βούληση γιά “αποσυμφόρηση των φυλακών”. Τι λένε, όμως, αυτοί οι πίνακες ; Οτι ενώ, πράγματι, υπήρξαν απολύσεις κρατούμενων με το νόμο Παρασκευόπουλου (από 12.693 το 2014, μειώθηκαν σε 11.798 το 2015 και σε 9.611 το 2016), στη συνέχεια ο αριθμός των κρατούμενων παραμένει σταθερός (9.560 το 2017) και μετά αυξάνεται πάλι! (10.011 το Γενάρη του 2018, 10.030 τον Φλεβάρη του 2018, και 10.055 το Α’ 15ήμερο του Μάρτη 2018). Τι σημαίνει αυτό; Οτι οι “αξιότιμοι” κ.κ. δικαστές και εισαγγελείς ξαναπήραν φόρα και συνεχίζουν, με αμείωτο ζήλο, να στέλνουν παραπάνω κόσμο στη φυλακή (παρά τις αποφυλακίσεις), μοιράζοντας πολλές και εξοντωτικές ποινές, με αποτέλεσμα να ξαναγεμίζουν οι φυλακές. Οσοι/ες αποφυλακίζονται πρέπει να αντικαθίστανται από νεο-εισερχόμενους/ες…

Το κατασταλτικό κράτος δουλεύει με σχέδιο. Αστυνομία+αντιτρομοκρατική “υποδεικνύουν” ενόχους και εισαγγελείς+δικαστές “εκτελούν”.

Υ.Γ.: Αυτό το ζήτημα έχει, εξάλλου, αναδειχθεί και από τους κρατούμενους μέσω της Επιτροπής Αγώνα Φυλακών, που, αναφερόμενη στον σωφρονιστικό κώδικα, επισημαίνει ότι εξοντωτικές ποινές μοιράζονται σαν τα στραγάλια και, επιπλέον, ότι στην περίπτωση που κρατούμενοι/ες υποπέσουν σε πειθαρχικό παράπτωμα, στη διάρκεια έκτισης της ποινής ή της άδειας, υποχρεούνται να εκτίσουν τις επιπλέον ποινές ανεβάζοντας την κράτησή τους στα ύψη.

5. Επιλεκτική τροπολογία

To KKE έφερε 2 τροπολογίες στη Βουλή (στο πλαίσιο του νομοσχεδίου “Καταπολέμησης της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας”) για κατάργηση διατάξεων του “τρομονόμου” και τον περιορισμό χρήσης του DNA. Κι ως εδώ καλά. Στη συνέχεια, αναφέρεται, επιλεκτικά, στην εξόφθαλμη περίπτωση χρήσης DNA για την καταδίκη της Ηριάννας και του Περικλή. Λέξη, βέβαια, για τους πολιτικούς κρατούμενους ένοπλους αντάρτες. Τσιμουδιά γιά τους αναρχικούς. Αυτοί είναι επικίνδυνοι “τρομοκράτες”… Οχι, βέβαια, ότι περιμέναμε κάτι διαφορετικό απ΄αυτούς που δήλωναν τον Δεκέμβρη του 2008 ότι “στην πραγματική λαική εξέγερση δεν θα σπάσει ένα τζάμι” (Παπαρήγα).

ΜαΜα